Het weer bekijken van al die foto's in de oude schoenendoos maken je toch weer even stil. Je denkt weer aan vroeger terug, hoe het was met je ouders, vriendjes, school en vakanties. Om het over de meisjes maar niet te hebben. Goedendag, wat is die tijd toch snel voorbij gegaan. Nu, na al die jaren, sta je even stil aan die tijd van toen, maar heeft er ooit eens iemand vroeger gedacht van hoe zal ik over een twintig / dertig jaar nu naar deze foto kijken.
Trouwens wel jammer dat je vroeger niet vaak genoeg bij je eigen dacht, van daar moet ik een foto van hebben, voor later. Maar ja de tijd kunnen we niet terug draaien, wel kunnen we genieten van die tijd van vroeger, door eens lekker met de familie, of in je eentje, al die foto's weer eens te gaan bekijken.
In dit artikel haal ik enige van mijn "oude" foto's uit de schoenendoos, uiteraard die betrekking hebben op het modelspoor gebeuren, en via de scanner komen ze nu op het moderne "internet" te staan, iets waar we vroeger zeker niet aan dachten. Gaat U even mee met mij naar die tijd van vroeger?
Dit is de oudste foto die ik heb. Hoe oud zal ik geweest zijn? Ik denk gauw een jaar of 10. Het is in ieder geval in de periode dat mijn vader een aluminium bedrijf had, want mijn vader had, voor op zolder, een trein tafel gebouwd uit aluminium. Er paste precies een plaat hout van 122 x 244 centimeter in.
Mijn vader heeft zelfs nog aluminium constructies, ramen en deuren geleverd voor het toen nieuw te bouwen Hoog Catherijne in Utrecht, ook het NS station was er bij betrokken. Dit is inmiddels alweer een lange tijd geleden.
Hier helpt mijn vader met het aanleggen van een baan. Alles was in die tijd HO, Fleischmann. Mijn vader vond niet dat je het met andere merken moest combineren. Ik herinner mij nog vele avondjes dat we samen op zolder bezig waren...
Het station op deze foto, Lindenthal van Faller, zie je ook op het op een na laatste foto van dit artikel. Echter deze is verdwenen, en die laatste heb ik later op een beurs in Delft gevonden.
Die DB bus, Deutsche Bundesbahn, die kocht ik in een winkel in Zwijndrecht, in die tijd had je nog speelgoed winkels in elke stad, die treinen verkochten. Was het een rode, vroeg ik, mijn vriend, Gerjo de Wit, zij: nee hij is bruin, de winkelier zij: hij is roodbruin.
Ja weer zo'n foto waar je even bij stil staat. De meeste gebouwen zijn door mijn vader in elkaar gezet, ik denk dat mijn vader mij nog niet "geschikt" vond voor de grote en dure modellen. Zie, het water werd door middel van blauw strooi materiaal na gebootst. Nu weet ik wel beter.
Deze vila is een Faller model, dat net als het station verdwenen is. Enige jaren geleden kwam ik dit model, nog ongebouwd en in originele doos, tegen bij een winkel in de buurt van Washington DC.
Inmiddels zijn we een aantal jaren verder, want de HO baan is overgegaan naar N-spoor, ook van Fleischmann. Vraag me niet wat er met het HO-spoor gebeurd is, dat kan ik mij niet herinneren. Dat het tafel oppervlak is vergroot is duidelijk te zien. Het past namelijk in de hobby kamer beneden de zolder.
Of was het andersom, ik had hem in de kamer staan en mijn vader had die kamer nodig voor zijn werk, en toen was de trein tafel weer naar zolder verhuist?
Echter op deze, en de volgende twee foto's, is te zien dat de modelbaan al in een wat verder gevorderd stadium is. Hij stond waarschijnlijk op zolder omdat ik er toen rondom bij kon komen, tijdens het bouwen?
Ik was al bij de Nederlandse Spoorwegen werkzaam, want links onder op het zwarte bedienings tableau is een wit sticker zichtbaar. Hier staat op "open" en "dicht", bedoeld voor een pneumatische afsluit kraan in een treinstel, waarschijnlijk mat.'54, de hondenkop.
Eindelijk eens een foto met wat treinen er op. Het was voornamelijk Duits materieel wat ik had, anders was er haast niet te krijgen, voor al in het N-spoor. De IC rijdt hier voor het, weer eens aangepaste, bediening tableau langs.
Ik weet het nog: een TEE, IC, D en Nahverkehr zug met de bekende silberlingen rijtuigen, waren aanwezig, net als een stoomlocomotief.
Hier ben ik bezig met het maken van een heuvelachtig terrein. Op blokjes hout werd een vliegen gaas neer gelegd en deze werd met kranten papier, en ik meen behang lijm, beplakt. Met plamuur maakte ik het dan wat steviger.
Ik denk niet dat deze baan ooit verder is gekomen, want andere foto's komen te voorschijn.
Inmiddels weer terug naar zolder. Dat ik nu in militaire dienst zat weet ik omdat het een zwart/wit foto is. In het leger ontwikkelde ik namelijk foto's in de ontspanning ruimte of club...ik weet niet precies meer hoe dat toen genoemd werd.
Die stapels tijdschriften...jammer zeg, maar die heb ik niet meer, het zijn Rail hobby's en Modelbouwer's van ...vroeger...
Deze foto bekijkend schiet mij eigenlijk niet veel te binnen. Ik sliep inmiddels ook op zolder, want je kan net mijn bed zien staan in de rechter hoek. Ik denk niet dat de trein tafel in deze samenstelling lang gebleven is.
Ging ik in deze periode ook niet wat meer naar de meisjes kijken? Ja, want ik zat in het leger. Dan heeft iedereen wel een vriendinnetje toch? Hoe heette ze ook al weer? Ze woonde in Ede, haar vader was beroeps militair, en ze ging later op kamers wonen in Breda. Jacqueline dacht ik...Jacqueline Diemen of Doemen...zoiets ja...
En dit is de op een na laatste N-spoor modelbaan. Een 9-sporig kopstation, met 2 afzonderlijke banen, als ik mij nog herinner. Ook deze is nooit af gebouwd.
Dat ik mij niet zo druk maakte met termen zoals "helling percentage" en een "geleidelijk begin" van een helling is op deze foto te zien.
Het maken van een bergachtig landschap vondt ik toch wel leuk, zo mijn oude foto's eens te bekijken. Op mijn toekomstige Nederlandse modelbaan komt dat niet voor, alhoewel het toch niet plat is in Nederland.
Maar in mijn Belgische module komt er toch een beetje een heuvelachtig landschap bij. Mocht ik ruimte hebben voor een stukje Duitsland, dan komt er zeker een berg bij.
Nu vertoon ik de laatste drie foto's van dit artikel. Voordat ik deze modelbaan ging maken had ik nog een N-spoor modelbaan. Dit was een kant en klaar produkt van, ik meen Kibri of Noch. Misschien kent U ze wel, zo'n voorgevormde plastic plaat, waarbij alles rails en scenery al is bedacht.
Ik woonde inmiddels op mijn eigen, ik kwam tenslotte uit militaire dienst, en had niet veel ruimte. Toen al heel gauw mijn vrouw leren kennen. Ook zij had interesse in modeltreinen, en toen is het N-spoor dus "omgeruild" voor HO-spoor. Persoonlijk vind ik dit toch wel mooier in detail, en beter overkomen.
Ook heb ik nog enige jaren LGB gehad, mijn vrouw vond dat reuze mooi, maar de komplete verzameling is bij een verhuizing naar de Verenigde Staten nooit aangekomen.
Aangezien ik bij het maken van deze modelbaan al wist dat ik zal gaan verhuizen, heb ik modules toegepast. Zo kon ik het gemakkelijker vervoeren, en aan iedere kamer aan passen.
Het is inmiddels 1987 of 1988. Ik ben namelijk in April 1988 naar de Verenigde Staten verhuisd. Deze baan is wel weer een keer opgezet, maar door andere interesse's nooit af gemaakt. De rode zijkanten is het zelfde materiaal als dat van de tweede klas zit banken, in bv. de hondenkop.
Tot zover dit artikel over vroeger. We zijn inmiddels 14 jaar verder, en over een nog onbekend aantal jaren zal mijn nieuwe modelbaan gemaakt zijn. Wie weet, over 14 jaar staat die dan ook hier in dit artikel, en behoort deze gehele homepage onder de naam "vroeger".